به منظور تضمین حضور متهم در تمامی مراحل فرایند دادرسی کیفری اعم از تحقیقات مقدماتی، محاکمه و اجرای حکم، مراجع صالح همواره بر اساس نوع جرم، شدت آن و خسارت مورد ادعای مدعی خصوصی نسبت به صدور یکی از قرارهای تأمین کیفری پیشبینی شده در قانون آئین دادرسی کیفری اقدام مینمایند. از آنجا که یکی از اصول اساسی دادرسی عادلانه انحصاری بودن قرارهای تأمین کیفری است، لذا قانونگذار ایران نیز برای عدم خروج بعضی اشخاص، قرار عدم خروج از کشور را پیشبینی نموده است. با توجه به ارتباط آئین دادرسی کیفری با حقوق جزا، گاهی ابزارهای حقوق جزا برای اجرای مقررات شکلی ابزارهای محدودکننده آزادی را نیز بهکار میبَرَد که ممنوعیت خروج از کشور از این دست میباشد.
)