ایراد به صلاحیت و شایستگی داور حق و ضمانتی به نفع طرفین داوری برای اطمینان از شایستگی داور میباشد. این حق که معمولاً در قواعد و قوانین داوری ملّی و بینالمللی از آن با عنوان جرح داور یاد شده است، در تأمین روند صحیح داوری رکنی اساسی و لازم است. وانگهی در تمامی قواعد و مقررات داوری نیز اصل آزادی اراده در جرح داوران پذیرفته شده است. لذا طرفین میتوانند تاجایی که با قواعد امری کشور محل داوری تعارض نداشته باشد نسبت به جرح و تشریفات آن توافق نمایند. در صورت فقدان چنین توافقی، قواعد مربوط به جرح در قانون کشور محل داوری در داوری موردی و قواعد جرح سازمان داوری در داوری سازمانی اجرا میگردد.
در قوانین ملّی کشورها و قواعد کنوانسیونها و سازمان‌های دائمی داوری، اصولاً نسبت به جرح داور و موارد آن، آیین و تشریفات آن، آثار و نتایج جرح صراحتاً ضوابطی پیشبینی شده است. از جمله اصولی که در اکثر قوانین ملّی و قواعد داوری بینالمللی بر جرح حاکم است و می‌توان مطابق آنها داور را جرح نمود اهلیت، تابعیت، سوءرفتار، توانمندی، استقلال، بی‌طرفی و شروط مورد توافق میباشد. با بررسی تطبیقی درخصوص این موارد به نظر میرسد که در هیچیک از قوانین ملّی و قواعد داوری بینالمللی به‌طور یکجا به همه آنها اشاره نشده است.
)