نظامهای عدالت کیفری در دهههای اخیر در راهبرد سیاست جنایی خود اقدام های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، تربیتی و آموزشی را در جهت حذف و محدود کردن علل و فرصتهای جرم مورد توجه قرار داده اند. در این راستا مسأله مراقبتهای پس از خروج از حبس باب جدیدی است که با اهدافی از قبیل بازسازگاری و پیشگیری از تکرار جرم گشوده شده است. در این پژوهش به بررسی نقش مراقبتهای پس از خروج در پیشگیری از تکرار جرم و به کارکرد آن در ارتقای توانمندیهای اجتماعی پرداخته و در نهایت اینکه شایسته است تمام سعی و تلاش خود را در جهت انسانی کردن هر چه بیشتر محیط و ارائه تمامی شیوههای نوین اصلاح و بازپروری زندانیان مصروف نماییم.
)