منازعات مسلحانه غیربینالمللی به هر علتی رخ دهد، نظام حقوق داخلی به اندازهای ناتوان خواهد شد که از عهده مدیریت امور برنیامده و حکومت قواعد حقوقی بینالمللی را میطلبد. وجود مرجع قضایی به نام دیوان بینالمللی کیفری راهکاری برای جلوگیری از گسترش این منازعات است. هدف تحقیق بررسی رویه قضایی دیوان بینالمللی کیفری در مورد این منازعات میباشد که با استفاده از منابع کتابخانهای، بهصورت توصیفی-تحلیلی مورد پژوهش قرار گرفته است. دستاوردهای بررسی پرونده های دیوان به این ترتیب است که دیوان برای رسیدگی به پروندهها با محدودیتهای زیاد مانند تکمیلی بودن صلاحیتش، کمبود منابع مالی و انسانی روبهرو بود. به همین سبب مجبور به اولویتبندی و گزینش از بین پروندههای ارجاعی توسط دادستان دیوان، براساس معیارهای کمیت و کیفیت مدارک مجرمیت، تاثیر تحقیقات و تعقیبات بر جنایات و همچنین بر قربانیان جرائم و جوامع متاثر از آن ، بررسی سابقهی تحقیق یا تعقیب شخص و یا اعضای یک گروه، منافع جامعهی بینالمللی، عدالتمحوری، قابلیت استماع و پذیرش دعوا، شدت جرائم ارتکابی، گسترهی زمانی و مکانی جرم ارتکابی، وسعت خسارات و صدمات جسمی و روانی وارده به قربانیان، میزان و ماهیت و شیوهی ارتکاب جرم، عوامل مشدده جرم ارتکابی شد.